Vandaag onze laatste dag van onze look and see. Een dagje vrij, dus eerst een beetje uitslapen...Vannacht even wakker geschoten van onweer..maar daar was deze ochtend niets te merken behalve dat er een vochtige mist hing. Eerst zijn we de tempel Jing'an gaan bezoeken, een tempel die eigenlijk niet tot zijn recht komt tussen al die moderne gebouwen en winkels. Voor 30 Rmb (3,5 euro ongeveer) kan je de tempel betreden en wierookstokjes branden. Er zijn verschillende zalen met beelden waar nog hard (zowel door jong als oud) gebeden wordt. We konden ook monniken zien zingen vooraleer ze gingen eten. Er staat ook een prachtig zilveren Boedhabeeld van wel acht meter hoog, met een gewicht van vijftien ton. Daarna wilden we gaan shoppen....wij waren duidelijk niet de enigen die op dat idee gekomen waren. Ik vermoed dat de hobby van de Shanghainezen ...shoppen is...zo druk had ik het hier nog niet gezien! Uiteindelijk hebben we niets gekocht. De dingen die je bij ons ook kan kopen, zijn hier duurder, dat komt door de luxetaks die geheven wordt. Op straat word je de hele tijd aangesproken door bedelaars en door straatverkopers "missy, missy, "shoesha' (= shoeshine; schoenpoetsen), sunglasses, lolex (= fake horloges), watchie watchie (= ook fake horloges natuurlijk), shoppie shoppie". Ik zette gewoon mijn zonnebril op dan zien ze je ogen niet, smog of geen smog, want tegen de middag begon er toch een ferme smog te hangen. Op People Square gingen we dan een parkje binnen maar wat ze daar aan het doen wisten we niet, maar het krioelde daar van het volk, overal stonden en zaten mensen met papieren op de grond of op een tafeltje met soms foto's op dan weer data. Dat was daar gewoon een marriage Market! Maar dat waren dus geen jonge mensen maar ook ouders die dan hun kind aanbieden. Misschien moet VT4 hier eens langskomen, kandidaten genoeg voor tientallen jaren programma...Chinees zoekt vrouw. Nadien een vieruurtje gaan eten in het Peace Hotel, waar de mama van Wouter vertoefde zo rond 1942. Heerlijk pannenkoekje gegeten. Helaas hadden we een tafeltje aan het raam genomen. Dus na den duur voelden we ons een beetje als aapjes in de zoo, haast allemaal staarden ze binnen en probeerden te zien wat we aten... En dan terug naar het hotel, het bruine water van de douche verraadde hoeveel van de smog op ons terecht was gekomen... Straks valiesje pakken en op tijd naar bed, morgen wacht ons een lange dag en nacht!