Woensdag 09h50 plaatselijke tijd (3h50 Belgische tijd!) zette ons vliegtuig na een aangename vlucht vanuit Beijing zijn wielen aan de grond in Shanghai Honqiao.
Passencontrole was niet meer nodig, die hadden we al gehad in Beijing, we hoefden enkel onze bagage af te halen en konden dan op zoek gaan naar een chauffeur met bloemen en cadeautjes en een man
klaar om te grabbelen…;-)
Bij het buitenkomen werden we al overvallen door de hitte (37', het voelde dan ook heerlijk om ons neer te ploffen in onze gekoelde auto.
Over de vluchten valt niet veel te vertellen die waren prima en redelijk rustig (af en toe wat turbulentie vooral boven Rusland en het noorden van China), we hadden enorm veel zitruimte, een
heerlijk bedje, het eten was best lekker en het aanbod aan films viel ook goed mee, een mix van wat westerse en Chinese films.
Het overstappen in Beijing verliep ietwat moeilijker dan verwacht, eerst passencontrole, dan bagage afhalen (8! stuks) en in een andere terminal (gemakkelijk een kwartiertje stappen) de bagage
terug inchecken, eer we dan gevonden hadden waar dat was … er stonden her en der infomatiestandjes maar geen enkele van die meisjes kon ons op een deftige manier uitleggen (laat staam dat hun
Engels verstaanbaar was) waar we heen moesten. Uiteindelijk is het ons dan toch gelukt. Daarna konden we even 'bekomen' in de businesslounge. Deze lounge was helaas niet zo luxueus als die op
Zaventem of op Heathrow, integendeel het was daar een grote chaos, tafels vol met vuile borden en afval, een lawaai van jewelste en een buffet met uiteraard voornamelijk Chinees eten en wat droge
croissantjes en lauwe cola, maar wel overheerlijk vers vruchtensap (waaronder wortel en perzik). Ik had al dikke spiit dat ik mijn ontbijt in het vliegtuig heel beperkt had gehouden. Constant
werd er in het Chinees en in een onverstaanbaar Engels omgeroepen, wij onthielden vooral 'please take your lollies and go to Australia', waarschijnlijk 'please take your luggage and go to ?' en
'ride your pony', wat dat zou kunnen betekenen, geen idee, soms werd er zelfs simultaan tijdens het Engels, gewoon in het Chinees doorheen omgeroepen, er liep ook een onthaalbediende al roepend
in het Chinees langs alle tafeltjes, kortom, een chaos van jewelste…
We waren ook de enige westerlingen die er zaten…..Wij konden er in elk geval nog goed om lachen.
Na onze autorit met ondertussen Fien's nieuwe vriend, mister Cao, kwamen we aan ons huisje aan.
Dan pas voelden we hoe moe we eigenlijk waren. Het kostte heel wat moeite om wakker te blijven, wat ook grappige situaties opleverde, Pieter knock out op de zetel, Paulien in slaap gevallen met een
gitaar bovenop haar, .....
In de namiddag gingen we dan naar de Carrefour, om ons te voorzien in basisproducten (waaronder wcborstels, 3 stuks, tot grote hilariteit van de werknemers), maar daarover in een volgend berichtje
meer. Daarna nog in de buurt een pizzaatje gaan eten en dan bedje in, .....
Dikke zoenen Aline en kids
