Onsleveninshanghai.reismee.nl

Hangzhou

Lieve allemaal


Het is weer een tijdje geleden dat we nog iets gepost hebben onze blog….geloof het of niet, we hebben het drukjes gehad.
De eerste week van oktober was het hier herfstvakantie en dan hebben we een trip met de trein naar Hangzhou gemaakt. In het station van Shanghai merkten we dat we niet de enigen waren met reisplannen… het zag er zwart, of euh geel van het volk. Gelukkig hebben ze hier een geweldig systeem van inchecken en genummerde plaatsen waardoor je niet als een gek naar de trein moet lopen om een plekje te bemachtigen, zonder ticket kom je het station gewoon niet in. Na een uurtje aan een hoge snelheid sporen kwamen we aan in Hangzhou, daar moest ik nog tickets kopen voor onze terugreis. Op een wip en een gauw en in mijn gebroken Chinees was dat zo geregeld, gelukkig keek ik bij het buiten gaan nog even na….ik had tickets voor de verkeerde dag…terug naar binnen om te wisselen, dat kon maar daar moest ik dan toch een half uur voor aanschuiven. Mensen met claustrofobie kunnen maar beter ineens tickets bestellen via internet…
Hangzhou was prachtig, heel druk uiteraard, maar we hebben toch kunnen genieten van een wandeling rond het meer, een tour naar de top van de berg, een bezoek aan een theemuseum en ook aan een zeer oude traditionele apotheek die nog steeds actief wordt bezocht. De tweede avond zijn we gaan eten in een plaatselijk restaurantje met een menu uitsluitend in het Chinees en zonder fotootjes…gelukkig was er een lieve juffrouw die wel wat Engels kon en die ons hielp met een lekker (hondvrij) menu samen te stellen. Hond stond ook op de kaart, ik was dus zeer opgelucht dat de twee honden die voor het eten in en uit de keuken liepen, er achteraf nog steeds waren…
Dat we worden aangestaard zijn we stilaan gewend maar in Hangzhou was het echt heel erg, ontelbaar veel keren moesten we mee op de foto, en moesten we een praatje maken…sommige ouders verplichtten zelfs hun kinderen om 'hello' tegen ons te komen zeggen. Maar het is allemaal zeer vriendelijk bedoeld, je voelt je geen moment bedreigd.

Na die drukke dagen waren we toch blij om terug in Shanghai te zijn en nog enkele dagen tot rust te komen.
Vele groeten van ons allen

Verslag door Pieter

Hey luitjes,
Dit is mijn eerste ( en voorlopig ook mijn laatste) post op deze blog. Ik beschrijf even kort een paar van de dingen die ik in Shanghai heb beleefd.

Woensdag 5 september
Vandaag zijn we naar het Shanghai Science And Technology Museum geweest. De heenreis was al een hele belevenis, want we besloten toen om met de metro te gaan. Best wel goedkoop en nog vrij duidelijk aangegeven waar we moesten staan.
De metro zelf is ENORM. Hierna durf ik gewoon niet meer om de ondergrondse in 't Stad nog (pre-)metro te noemen. :D Met gemak groter dan een trein.
Nadat we vrij snel waren aangekomen (ongeveer een halfuur later) wandelden we naar het museum. Wederom een enorm (compensatiedrang?) en modern gebouw. Aan de inkom zag het er ook veelbelovend uit.
In het museum zelf waren er verschillende voorstellingen over onder andere de fauna en flora, robotica en het menselijk lichaam. Hoewel het er allemaal wel mooi uitzag, had ik het gevoel alsof ik in een Technopolis liep: vooral geschikt voor kinderen. Bovendien was de volgorde van de tentoonstelling naar onze normen helemaal niet logisch opgebouwd en een beetje rommelig.
Toen we alle tentoonstellingen hadden gezien, gingen we (lees: ik. Mama had niet zo veel honger) een klein hapje eten. In het restaurant viel toch op dat China eigenlijk nog steeds een ontwikkelingsland is: het tapijt in het restaurant was vrij smerig en de stoelen zagen er tweede-, misschien zelfs derdehands uit. Echt veel kon het me echter niet schelen, en ik at rustig mijn frietjes en chicken nuggets op.
Op de terugweg zijn we nog langs een soort shoppingcenter geweest, waar ik een T-shirt kocht van HappyTee, een typisch kledingmerk uit Shanghai (één van de verkopers zei tegen mama dat ik cool was.Terecht compliment, me dunkt.) . Plots kreeg ik toch een beetje last van mijn kleine maaltijd en ging naar het toilet. Helaas was er geen westers WC, dus ik moest me behelpen op zijn Chinees. Een Chinees toilet is eigenlijk een soort Frans toilet, alleen nog ranziger. Opgelucht ging ik terug naar buiten, waar we de bus namen en huiswaarts keerden.

Donderdag 6 september
Het verwendagje. Mama had een reservatie gemaakt bij Dragonfly, een massage-salon niet ver van onze compound. Nadat ik me rustig had omgekleed in een Chinees pakje kreeg ik eerst een shiatsu-massage ( shiatsu is Japans, maar kom) van een uur lang. Vervolgens gingen we naar een ander kamertje, waar ik in een zetel lag en mijn poezelige voetjes werden gemasseerd. Een heerlijke verwenbeurt van alles tezamen 2 uur lang (!) voor de belachelijk lage prijs van 320 RMB. Daarna nog rustig iets gaan drinken en thuis wat geluierd.

Vrijdag 7 september
Een uitstapje naar de zoo van Shanghai. Ik vermoedde dat dit een dierenpark was waardoor de Michel Vandenbosch in mij zou bovendrijven. Gelukkig was dit niet het geval en viel het al bij al nog mee, hoewel ik soms iets zag dat mij de wenkbrauwen deed fronsen. Mensen gooiden bijvoorbeeld stukken appel naar de twee bruine beren, die dan op hun achterste poten gingen zitten, alsof ze een circusact waren.
Shanghai Zoo is een vrij mooi park, met veel dieren (waaronder de fameuze reuzenpanda's, die rustig in hun hok zaten te slapen) en veel groen. Het heeft soms meer weg van Planckendael dan de Antwerpse Zoo. Ook enkele vreemde dieren gezien, zoals een weekschildpad (een schildpad zonder schild, huh?)
Toen we besloten dat het bijna tijd was om huiswaarts te keren, openden de hemelsluizen zich en barstte er een onweer los. Luide knallen en gigantische lichtflitsen, het zag er een beetje gevaarlijk uit, dus we moesten noodgedwongen schuilen in een klein eettentje, waar ik besloot een klein hapje te eten ( soep met stukken tomaat en omelet, viel mee) en een beetje rondkeek, want met Chinezen kan je soms goed lachen. Enkele waren lekker aan het dutten, een paar kinderen zaten te spelen, enzovoort.
Wanneer het stopte met regenen en bliksemen, wandelden we snel naar de uitgang (waar mama heel hard op haar poep is gevallen, haha) en riepen we een taxi, die ons terug naar huis bracht.

Mijn leven als expatvrouw deel 1



Buiten het luxueuze zalig niets doen moeten er natuurlijk ook huishoudelijke klussen gebeuren. Voorlopig heb ik nog geen ayi, dus doe ik het nog allemaal zelf.
Mijn eerste wasbeurt met de wasmachine was al een hele opdracht, er staan wel 14 programma's op maar dan wel in het Chinees, dan maar de handleiding erbij nemen….wat dacht je, terwijl bij ons een handleiding bijna een hele Winkler Prins is in wel 10 talen, is een handleiding hier gewoon in het Chinees. Bon dan hebben we maar gegokt, gelukkig staan er hier en daar temperaturen bij. De was kwam er proper uit, dus we kunnen weer verder.
Onontbeerlijke toestellen in huis zijn
een waterdispenser; kraantjeswater mag je hier enkel gebruiken om te wassen en douchen dus iedereen heeft hier een waterdispenser met een enorme bidon op . De onze koelt en verwarmt ook het water, dus dat is een handig ding.
een rijstkoker; aangezien de fornuizen hier maar 3 pitjes hebben is het heel gemakkelijk dat de rijst gegaard wordt in een automatische rijstkoker, uiteraard zonder handleiding, dus even gegoogled en gisteren met veel succes mijn eerste pot rijst klaargemaakt.
een microwave om de heerlijke stoomhapjes klaar te maken.
In het begin was het even zoeken naar ingrediënten maar gelukkig had ik al wel wat ervaring met de Chinese keuken dankzij kooklessen en ook een beetje experimenteren.
Gisteravond heb ik (al zeg ik het zelf) een heerlijke geïmproviseerde schotel op tafel gepresenteerd, gemarineerd varkensvlees met gebakken aubergines en een wokschotel van paprika, courgette (Chinese courgette dus een gele) en overheerlijke paddestoelen ( enoki)…Als knabbeltje vooraf hadden we dan sojaboontjes….
Gisteren ben ik op zoek geweest naar het Communication Center, een soort van schooltje waar je lessen (taal- en kooklessen) kan volgen maar die evengoed uitstappen organiseren. Binnenkort schrijft ik me in, ook heb ik me al opgegeven om wat in te springen in de school. En zo vind ik stilaan mijn draaitje. Het zal nodig zijn want eigenlijk hebben Wouter en ik eigenlijk enkel het weekend dat we elkaar echt zien, in de week is hij reeds heel vroeg weg en komt redelijk laat thuis, en na het eten moet hij doorgaans nog werken.
Zondagavond zijn we samen op stap geweest in een poepsjieke club, daar komen muzikanten samen om gewoon wat te jammen en gelijk op te treden. Uiteraard heeft Wouter ook wat opgetreden. Een plezante bedoening, het is er een mikmak van nationaliteiten, Fransen, een Afrikaan, Chinezen, een Duitse, noem maar op, met maar een doel, muziek spelen. Het publiek bestaat vooral uit rijke Chinese en westerse jongeren maar zonder storend over te komen.
Op het terras staan twee reusachtige hemelbedden, je hebt er een ongelooflijk zicht op het nachtelijke Shanghai. In elk geval wel eens de moeite om te passeren.
Vele groeten van Aline

Eerste schooldag - geschreven door Fien

Mijn eerste schooldag in 6X verliep goed. Eerst was het even stressen

Frown
maar dat was nergens voor nodig. Mijn juf, Miss Liz Sweales is zeer lief. De school zelf was een ander probleem, zo groot, je kan er verdwalen.

We krijgen veel leuke vakken. Ik heb ook een buddy. Mijn klasgenootjes moesten wennen aan mijn naam, in de landen vanwaar zij komen bestaat mijn naam niet, dus noemen ze mij Fjen, ach ja.

Ik heb al punten verdiend voor my house, we zitten allemaal in een house, zoals in Harry Potter, Paulien en ik zitten in the blue house.De eerste week gaan we alleen spelen, daarna wordt het weer moeilijker.

In de school is er een zwembad, een sporthal, een bibliotheek, een theaterzaal, ....Omdat ik in het laatste jaar van de lagere school zit moet ik al gaan eten in de kantine van het middelbaar, het was heel lekker, je kan kiezen wat je eet...

Vele groetjes van Fien

Bezoek aan Ikea en Carrefour, een ontdekkingsreis op zich



Op het eerste gezicht is de Ikea krek hetzelfde als de Ikea in Belgie, maar er zijn toch wel enkele grote verschillen. Terwijl bij ons de stoelen, zetels en bedden heel bedeesd worden uitgetest, zitten de zetels hier volgepropt met heelder families, opa en oma incluis, die dan gelijk van de gelegenheid gebruik maken om hun dutje te doen. De bedden lijken allemaal beslapen, geen enkel bed blijft opgedekt maar liggen volledig overhoop, geen enkele stoel blijft onbezeten. In de hal waar je bestek en servies kan kopen, is er een lawaai van jewelste. Chinezen lijken dikwijls ruzie te maken, ze roepen enorm maar evengoed zijn ze gewoon plezier aan het maken.Je kan er ook eetstokjes kopen, Ikea heeft blijkbaar toch wel zijn aanbod in China aangepast, er worden meer soorten theetassen verkocht en ook zo de typische Chinese bedsprei. In de foodstore kijken ze heel argwanend naar de Zweedse producten. Je kan ze natuurlijk geen ongelijk geven, het ziet er voor hen dan ook allemaal heel anders uit.

Ben je fan van Bon Jovi of Miley Cirus dan moet je zeker naar de Carrefour gaan. Er wordt nl continue hetzelfde muziekbandje met maximum 6 liedjes (Bon Jovi - Miley Cirus - Taylor Swift - een affreuze ABBAcover - …) afgespeeld. En het erge van al is dat je op den duur gewoon elk nummer meeneuriet….In elke rayon zitten enkele medewerkers gehurkt rustig een praatje te doen, wachtend op klanten met vragen.
Maandag ben ik dan nog eens met de meisjes naar de Carrefour gegaan, per taxi. Best spannend, eerst een briefje gaan halen op het onthaal met het adres van de Carrefour en de compound in Chinese karakters. En dan buiten een taxi aanhouden. Voor 27 RMB (is ongeveer 3 euro) waren we er.
Daar hebben we ook eens alle tijd genomen om vanalles te bestuderen. Je vindt er wat westerse dingen maar zeker niet alles, maar wat je er allemaal ziet is ongelooflijk; gedroogde vis in allerlei maten en gewichten, wel een tiental soorten losse rijst, noten, zaadjes, kippenpoten, varkenssnuiten, heelder geplukte kippen met kop nog aan, levende vissen in een kinderplosbadje, diverse soorten groenten en fruit, enfin, te veel om op te noemen. Nivea heeft hier ook een speciaal crèmeke op de markt gesmeten; met whitening effect. Wc papier wordt hier ook per rol verpakt. Wat we ook zagen zijn ijslollies van pistachenoten, op de verpakking leek het een zakje met erwtjes, gelukkig had ik nog op tijd door dat dat niet zo was… Zeekomkommer was er ook te koop voor 6500 RMB! We hebben door vanalles te proberen al hele lekkere dingen ontdekt, heel soms slaagt het ook wel eens tegen....maar dat is dan vooral bij gekende producten zoals de overheerlijke Oreo koekjes.. die zijn hier verdacht goedkoop...en dus ook helemaal niet lekker.
Dus jullie kunnen gerustgesteld zijn, verhongeren zullen we hier niet....

Take your lollies and go to Australia

Woensdag 09h50 plaatselijke tijd (3h50 Belgische tijd!) zette ons vliegtuig na een aangename vlucht vanuit Beijing zijn wielen aan de grond in Shanghai Honqiao.
Passencontrole was niet meer nodig, die hadden we al gehad in Beijing, we hoefden enkel onze bagage af te halen en konden dan op zoek gaan naar een chauffeur met bloemen en cadeautjes en een man klaar om te grabbelen…;-)
Bij het buitenkomen werden we al overvallen door de hitte (37', het voelde dan ook heerlijk om ons neer te ploffen in onze gekoelde auto.
Over de vluchten valt niet veel te vertellen die waren prima en redelijk rustig (af en toe wat turbulentie vooral boven Rusland en het noorden van China), we hadden enorm veel zitruimte, een heerlijk bedje, het eten was best lekker en het aanbod aan films viel ook goed mee, een mix van wat westerse en Chinese films.
Het overstappen in Beijing verliep ietwat moeilijker dan verwacht, eerst passencontrole, dan bagage afhalen (8! stuks) en in een andere terminal (gemakkelijk een kwartiertje stappen) de bagage terug inchecken, eer we dan gevonden hadden waar dat was … er stonden her en der infomatiestandjes maar geen enkele van die meisjes kon ons op een deftige manier uitleggen (laat staam dat hun Engels verstaanbaar was) waar we heen moesten. Uiteindelijk is het ons dan toch gelukt. Daarna konden we even 'bekomen' in de businesslounge. Deze lounge was helaas niet zo luxueus als die op Zaventem of op Heathrow, integendeel het was daar een grote chaos, tafels vol met vuile borden en afval, een lawaai van jewelste en een buffet met uiteraard voornamelijk Chinees eten en wat droge croissantjes en lauwe cola, maar wel overheerlijk vers vruchtensap (waaronder wortel en perzik). Ik had al dikke spiit dat ik mijn ontbijt in het vliegtuig heel beperkt had gehouden. Constant werd er in het Chinees en in een onverstaanbaar Engels omgeroepen, wij onthielden vooral 'please take your lollies and go to Australia', waarschijnlijk 'please take your luggage and go to ?' en 'ride your pony', wat dat zou kunnen betekenen, geen idee, soms werd er zelfs simultaan tijdens het Engels, gewoon in het Chinees doorheen omgeroepen, er liep ook een onthaalbediende al roepend in het Chinees langs alle tafeltjes, kortom, een chaos van jewelste…
We waren ook de enige westerlingen die er zaten…..Wij konden er in elk geval nog goed om lachen.

Na onze autorit met ondertussen Fien's nieuwe vriend, mister Cao, kwamen we aan ons huisje aan.
Dan pas voelden we hoe moe we eigenlijk waren. Het kostte heel wat moeite om wakker te blijven, wat ook grappige situaties opleverde, Pieter knock out op de zetel, Paulien in slaap gevallen met een gitaar bovenop haar, .....
In de namiddag gingen we dan naar de Carrefour, om ons te voorzien in basisproducten (waaronder wcborstels, 3 stuks, tot grote hilariteit van de werknemers), maar daarover in een volgend berichtje meer. Daarna nog in de buurt een pizzaatje gaan eten en dan bedje in, .....
Dikke zoenen Aline en kids

Samen!

Liefste allemaal,

We hebben wat erreurs met internet, maar toch even een kort berichtje dat Aline en de kinders goed zijn aangekomen! Een beetje verfrommeld weliswaar, maar zeker tevreden van de vlucht met Hainan enblijom eindelijk in 'het beloofde land'aan te komen. Ik beken dat ik geen bloemen of cadeau's bijhad zoals beloofd (dat was louter publiciteit voor mijn eigen persoontje), maar de pragmaticus in mij zegt dat de damesvan hetgezinnetje veel liever hun eigen cadeau's gaan ' sjoppeu'met mijn creditcard

Wink
Dat is dan ook uitvoerig gebeurd, soms met zoonlief erbij soms zonder, hij spendeerde liever een paar uurtjes op de fauteuilleom 'te recupereren'... Ieder zijn hobby
Tongue out

Grappig eigenlijk die emoticons in het geel. Zouden de chinezen er misschien hebben met roze kleur? Raadsel o... raadsel!

Undecided
Tja en echt roos zijn wij nuook niet, betere omschrijving iswellicht ' varkenskleur'
Laughing
Allez, kom laat ik het sympathiek houden: 'biggetjeskleur'!

Maar soit, de belangrijkste dingen nu zijn:

1) We zijn terug samen in goede gezondheid

2) Het huis is door het voltallige gezin goedgekeurd!

3) Het zwembad in de compound ook!

4) Op internet na blijkt het meeste hier probleemloos te werken (wasmachine, droogkast, AIRCO!!!, douches, enz...)

De komende dagen brengen we nog wel meer op de blog, dusweest geduldig o gij leesgierigelezer!

Dikke kus van ons allemaal

De reunie van familie Wong is nakende!

Hoela Hoela!

Morgen is het de grote dag en stapt de familie Wong, nu nog woonachtig in een landje zo groot als een neuskeutel, gezwind de taxi in richting Brussel op naar hun nieuwe thuis ergens in het reusachtige China!

Tegen 13u stijgt de luchtballonvan het erg gerenommeerde Hainan Airlines op richting Beijing (Bei = Noord / Jing = Hoofdstad of iets dergelijks; in een ver vervlogen tijd was Nanjing de hoofdstad en die stad ligt in het zuiden... rara wat is Nan?). Van Beijing of Peking vliegen ze dan tot bijna in de achtertuin van onze woonst in Shanghai: de luchthaven van Hongqiao waar ze woensdag omstreeks 10:50am (plaatselijke tijd) nederstrijken. Da's handig want de luchthaven in Pudong ligt toch wel wat verder weg.

En het is daar... in Hongqiao dat we elkaar eindelijk terug eens lekker kunnen vastgrabbelen!!Want 't heeft nu wel lang genoeg geduurd!!! :-)

Zo, mijn liefste vrouwtje en kindertjes:Geniet van een leuke vlucht boven de wolken en... kijk vooral bij aankomst in Hongqiao goed rond, want als je een meneer aan de uitgang ziet staan met een grote bos bloemen en vele cadeautjes dan is dat Mr. Cao ;-) Ah ja, ik moet jullie kunnen vastgrabbelen natuurlijk!!

Dikke kusen tot dra!

Woutje/Papje